IN MEMORIAM

                    SAPHIRA  (12/05/2007- 09/01/2021 )                      

'g saphira de la vallee celeste 

---------------------------------------------------------------------------------------

Foto's ouders Saphira  <-----(klikken)

zie ook "stamboom" om de namen te lezen!!

---------------------------------------------------------------------------------------

Nu willen we eens een raszuivere TT ,dus met stamboom. Wij op zoek via internet en belanden zo bij de kennel “La Vallée Celeste” te Luik.

Yes, ze hebben pups en wij op bezoek naar Luik. Bij het zien van die knuffelbeertjes smolt ons hart voor Saphira. Nog zoveel weken wachten?...neen,niet voor ons en wij nog enkele keren naar Luik rijden om ze te kunnen zien en voelen alvorens ze mee te nemen toen ze acht weken oud was.

Saphira kwam bij ons na de dood van Max en groeide samen met Lizzy op. Dit verliep in het begin niet altijd van een leien dakje. Lizzy had blijkbaar tijd nodig om Saphira te aanvaarden. Maar daarna waren ze beste maatjes en stoeiden rond de tuin en door de planten. Saphira had de gewoonte als pup om op één bepaalde plant af te stormen en zich er gewoon in te gooien, arme plant.

Later, na de dood van Lizzy en toen Jeannie er al was profileerde ze zich als “leidster” . Jeannie maakte daar gelukkig geen probleem van en ze spelen en eten en slapen en doen alles samen, zonder tweestrijd of ruzie. ’s Morgens na het ontwaken krijgt Saphira een uitgebreide begroeting van onze twee andere teven en ze geniet daar duidelijk van. Heeft ze zin in een snoepje dan laat ze een welbepaalde blaf en direct komen Jeannie en Kayla ons meelokken naar de “snoepjeskast”, en zo communiceren ze nog over talloze andere zaken met elkaar.

Onze drie TT’s gedragen zich als een kleine familie, je krijgt er nooit genoeg van om ze bezig te zien, ongelooflijk.

Helaas , op zaterdag 09 januari 2021 hebben we onze schat moeten laten inslapen. Ze was reeds meerdere jaren in behandeling wegens  hartproblemen en sinds een tweetal jaar  werkten ook haar nieren niet meer zo goed . De medicate die ze dagelijks kreeg was  helaas niet meer voldoende , haar lichaampje  was moe gestreden .

 Ze zal voor ons altijd de "leider" van onze roedel blijven , de straffe madam die door dik en dun met ons bleef meegaan op verlof. We pastten ons reisschema aan zodat ze mee kleine wandelingetjes kon doen en steeds in haar roedel kon vertoeven. Ook onze andere honden behandelden haar met het nodige respect en regelmatig speelde ze nog eens mee met het jonge geweld rond haar. Thuis kon ze nog steeds haar willetje doordrijven om te bekomen wat ze wou ... jaja een echte Tibetaan !!

Je ligt nu naast ons Lizzy en onze Max en zo kan je samen blijven "waken" over ons , slaap lekker meisje.